كل مرة كتبت فيها حاجة هنا كتبتها مشكلة و لقيت حلها,اوموضوع رسالة
بوجهها لحد معين بالذات او بالصفة حتى لو كان المجهول

بجد انا المره ديه انا بكتب و انا عايم
مش عارف بكتب ليه

ندخل فى الموضوع
سعات الهم لما بيملا البنى آدم
بيخليه يكره الدنيا و انانفسو يموت عشان يستريح

بس اما الموضوع اختلف معايا مع قليل من فقدان الامل
و كثير من الغضب و الصخب
الا انى بقيت مش بكره الدنيا
دنا سعات بكره كل الروابط اللى بينى و بينها
علاقات مع البشر عموما بما ان الانسان كائن اجتماعى

عدم الخساس بالاسقرار
بقى كفيل بأنه يخلينى اكره حتى نفسى

فضلت برضو احلامى الضعيفة جداً تتقلص يوم بعد يوم
لحد ما بقيت اصلاً مش شايفها
عمرها ما كانت مثلا انى اكون غنى فشخ ولا اعظم واحد فى الدنيا
ولا اصيف فى هوليود
مش هاغير مثلاً
من احمد عز ان بلع فلوس البلد فى كرش امه
ولا ان حسنى مبارك بلع النص التابى و عاوزين
يكلو لحم الشعب لوقدروا
عادى دع الخلق للخالق
لكن ممكن اكره مثلاّ دكتور الجنائى اللى مشيلنى المادة بقاله 3 سنين
علشان اثبتله انه غلطان قدام الدفعة لما استفذنى و قالى يا ابو شخة

احساسى بالصخب من مرار الدنيا اللى خلاص ملى كل خلية من خلايا جسمى
خلانى غيرتى حلمى
بقى كل حلمى انى ابقى زى اى شيئ فى الدنيا
لو حتى فكر يعمل علاقات كلها بتخضع لقوانين الفزيا
لكل فعل رد فعل يساوى له و المقدار و مضاد له فى الانجاه
مش لكل فعل رد فعل يا اما سلبى يا اما يضاهيه مليون مرة
فى المقدار و هيجى عليك يفشخ اللى جايبينك
وما باليد حيله
باختصار حلمى الاخير حتى اللى فشلت فى تحقيقه
انى اكون شيئ
له كتلة و يشغل حيز من الفراغ
و ما يشغلش حاجه او حد غير الحيز ده